Zombie Fires is een vierdaagse happening met beeld, klank en ideeën.
Zombie Fires zijn een fenomeen van ondergrondse vuren die soms jarenlang blijven smeulen onder dikke ijslagen van arctische gebieden. Ze voeden zich met methaangas, turf, organismen die al duizend jaar vastgevroren zitten in het ijs en zodra de temperatuur stijgt en de grond droogt, laaien ze op, eerst als mysterieuze nevels boven het smeltende ijs, maar vaak ontwikkelen ze zich tot echte branden.
Ook in ons lijf smeulen krachten verscholen onder het zichtbare oppervlak, als onderhuidse vuren die branden en vol verlangen naar zuurstof zoeken. Al jagend in donkere, wilde oerwouden krabben we de ijslaag weg, ontsteken we het vuur en strelen we de tedere veenlaag.
Na een lange Covid-slaap ontvlammen de Zombie Fires om te dansen, te kijken, te luisteren, weer samen te zijn.
In hun beeldend werk gaan Annouk Thys, Debby Huysmans en Maaike Leyn ondergronds. Als zelfs de grond onder onze voeten borrelt, is niks nog zeker. Laat dit geborrel geen angst veroorzaken, maar ambivalente beelden. Deze kunstenaars leggen aardlagen bloot en schudden de Zombie Fires wakker.
Zombie Fires mogen dan wel onzichtbaar zijn, ze bestaan. Tijdens het festival belichten we uiteenlopende Zombie Fires: De natuurlijke Zombie Fires in het arctische gebied, de artistieke Zombies, als ook de onderhuidse vuren in elk van ons. Hierover gaan we in gesprek, maar lees alvast de teksten van Els Wuyts, Marnix Verplancke en Tom Hannes, als ook de tekst van Amalia Vermandere in de rubriek "Muziek".
Zombie Fires zijn oerklanken en dus onderhuids. Normaal geruisloos, maar hier ontwaakt. Fel of teder, tegendraads en meegaand. Zo klinken onze innerlijke Zombie Fires. Verwacht je aan intieme concerten, met Otenba, Dark Early Morning Night en Amalia.